حدود نیمی از کودکان و نوجوانان ناخن های خود را می جوند. بسیاری از آن ها حتی در بزرگسالی هم دست از این کار نمی کشند.
حدود نیمی از کودکان و نوجوانان ناخن های خود را می جوند. بسیاری از آن ها حتی در بزرگسالی هم دست از این کار نمی کشند.
اگر شما بزرگسال هستید و ناخن می جوید، احتمالا در کودکی این کار را می کردید و هیچ وقت آن را ترک نکرده اید.
ممکن است جویدن ناخن ها تقصیر والدین باشد: دانشمندان هنوز نمی دانند که آیا جویدن ناخن ها ارثی است یا خیر.
اما کودکانی که والدینشان ناخن های خود را می جوند، بیشتر احتمال جویدن ناخن را دارند.
مطالعات نشان داده است که حتی اگر والدین قبل از به دنیا آمدن کودک هم جویدن ناخن را ترک کنند، باز هم کودک احتمالا ناخن هایش را می جود.
گاهی جویدن ناخن ها نشانه فشار روحی یا عاطفی است.
این رفتار در افرادی که عصبی و مضطرب هستند بیشتر بروز می کند. در واقع جویدن ناخن ها راهی برای کنار آمدن با احساساتشان است.
گاهی ممکن است وقتی بی حوصله یا گرسنه هستید و یا احساس نا امنی می کنید ناخن های خود را بجوید.
در اکثر مواقع جویدن ناخن ها به صورت خودکار و بدون فکر کردن اتفاق می افتد.
جویدن ناخن ها اغلب باعث بروز آسیب های جدی نمی شود. اما قطعا جنبه های منفی نیز دارد :
احتمالا، یک شبه نمی توانید تغییری ایجاد کنید، اما با کمی زمان و تلاش می توانید عادت جویدن ناخن ها را ترک کنید.
روش های زیر را امتحان کنید:
اگر نمی توانید به یک باره این عادت را ترک کنید، در طول زمان این کار را انجام دهید.
هدف های کوچک برای خود تعیین کنید. برای مثال، یک هفته سعی کنید که ناخن های دست راست را نجوید.
حتی می توانید هدف کوچک تری در نظر بگیرید؛ تنها یک انگشت را انتخاب کنید و برای یک هفته ناخن آن انگشت را نجوید.
وقتی بعد از مدتی به این هدف رسیدید، انگشت دیگری را مد نظر قرار بدهید. همین روش را برای تمام انگشت ها ادامه دهید.
اگر همچنان بعد از امتحان کردن چند روش نتوانستید این عادت را ترک کنید با پزشک در این مورد صحبت کنید، تا بتوانید بهترین راه درمان را اتخاذ کرده و این عادت را برای همیشه ترک کنید.
دیدگاهتان را بنویسید