آبله مرغان یک عفونت بسیار مسری است که اغلب بر کودکان تأثیر می گذارد، اما بزرگسالان نیز می توانند به آن مبتلا شوند.
آبله مرغان یک عفونت بسیار مسری است که در اثر ویروس واریسلا زوستر بروز می کند.
این بیماری اغلب بر کودکان تأثیر می گذارد، اما بزرگسالان نیز می توانند به آن مبتلا شوند.
علامت آشکار آبله مرغان بثورات پوستی فوق العاده خارش دار همراه با تاول است.
در طی چند روز تاول ها می ترکند و بصورت زخم در می آیند، سپس لایه ای روی آن ها را می پوشاند و دلمه می بندند.
علایم این بیماری طی 10 تا 21 روز پس از تماس با شخصی که ویروس دارد، بروز می کند. اکثر بیماران طی حدود 2 هفته بهبود می یابند.
آبله مرغان به ویژه در کودکان خفیف است. اما ممکن است در موارد شدید، تاول ها در بینی، دهان، چشم ها و حتی دستگاه تناسلی نیز پخش شود.
کودکان زیر 2 سال بیشتر در معرض ابتلا به آبله مرغان هستند.
در حقیقت 90٪ از کل موارد در کودکان خردسال رخ می دهد، اما بچه های بزرگتر و بزرگسالان نیز می توانند به آن مبتلا شوند.
خطر ابتلا به آبله مرغان برای افراد زیر بیشتر است:
تنفس ذرات هوای آلوده به این ویروس یا تماس با ترشحات تاول ها منجر به انتقال این بیماری می شود.
آبله مرغان از 1 تا 2 روز قبل از پیدایش بثورات تا زمانی که تمام تاول ها خشک شوند مسری است.
پس از ابتلا به آبله مرغان، ویروس این بیماری سال ها در سلول های عصبی شما باقی می ماند.
این ویروس سال ها بعد دوباره می تواند “بیدار” و فعال شود که در این صورت به آن زونا گفته می شود.
علایم آبله مرغان به طور معمول طی 10 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس بروز می کند.
اولین علامت معمولاً یک احساس ناخوشی کلی است وسپس علایم زیر دیده می شود:
طی یک یا دو روز، بثورات پوستی بیماری بروز کرده و در سه مرحله گسترش می یابد.
در مرحله اول برجستگی های خارش دار، صورتی یا قرمز رنگ ایجاد می شود که پزشکان به آن ها پاپول می گویند و کل بدن را دربرمی گیرند.
در موارد شدید ، حتی ممکن است این پاپول ها در دهان، چشم ها، مقعد یا دستگاه تناسلی نیز بروز کنند.
طی چند روز بعدی، این برآمدگی ها به تاول های کوچک پر از مایعی به نام “وزیکول” تبدیل می شوند.
آن ها تقریبا یک روز باقی مانده و سپس می ترکند و به صورت زخم در می آیند.
در نهایت، روی این زخم های باز لایه ای ایجاد شده و دلمه می بندد.
با بهبود یک تاول، برجستگی های جدید دیگری ظاهر می شود و به همین خاطر است که شما می توانید هم زمان ضایعات تاولی، برجستگی و زخم داشته باشید.
بیشتر موارد آبله مرغان خفیف هستند و به خودی خود از بین می روند.
اما در صورت بروز هر یک از علایم زیر ، فورا به پزشک مراجعه کنید:
طول دوره بیماری اغلب 5 تا 10 روز است. خوشبختانه کار هایی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا در حالی که بدن در حال التیام خود است، بتوانید علایم را تسکین دهید.
اگر به خاطر آبله مرغان شما یا فرزندتان تب بالایی دارید، از استامینوفن استفاده کنید.
استامینوفن می تواند درد همراه با زخم هایی که روی پوست یا در دهان شما ایجاد شده اند را نیز تسکین دهد.
این مسکن عموما برای همه افراد، شامل زنان باردار و کودکان بالای دو ماه، بی خطر است.
از مصرف مسکن های ضد التهاب مانند ایبوپروفن خودداری کنید.
هرگز به کودکان زیر 16 سال آسپیرین ندهید، چرا که ممکن است عوارض جدی و خطرناکی (سندرم ری) در پی داشته باشد.
خاراندن بثورات شما را در معرض خطر عفونت باکتریایی پوست قرار می دهد.
هم چنین باعث می شود که جای زخم ها باقی بماند.
برای تسکین خارش پوست خود این نکات را امتحان کنید:
گرما و عرق باعث خارش بیشتر می شود. برای آرام کردن پوست یک پارچه یا حوله مرطوب را روی نواحی خاش دار بگذارید.
مایعات زیاد مصرف کنید تا ویروس ها زودتر از بدنتان خارج شوند.
. با این کار از کم آب شدن بدن نیز جلوگیری می شود. از مصرف غذاهای تند یا شور که می تواند باعث ایجاد زخم در دهان شود پرهیز کنید.
بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری تزریق واکسن آبله مرغان است.
در ایران واکسیناسیون علیه آبله مرغان بخشی از واکسیناسیون جاری و کشوری نیست. این واکسن از 12 ماهگی به بعد قابل استفاده است.
گروه های هدف نیازمند این واکسن سالانه شناسایی شده و به مراکز درمانی ابلاغ می شوند؛ ولی به طور کلی واکسیناسیون علیه آبله مرغان در گروه های پرخطر (کودکان و افراد با نقص سیستم ایمنی) انجام می شود.
بر طبق دستورالعمل کشوری تزریق این واکسن به صورت موردی و تنها تحت نظر پزشک صورت می گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید