افسردکی فصلی غالب اوقات در فصل پاییز آغاز وتا اواخر زمستان ادامه می یابد.
این سندرم نوعی از افسردگی است که به تغییرات فصول سال بستگی دارد و با دوره هایی تکرار شونده از خلق پایین وافسردگی تعریف می شود.
SADاولین بار سال 1984 معرفی شد. روزنتال دانشمندی بودکه متوجه شد برخی از بیماران افسرده با سفر به جنوب و نقاطی که روزهای طولانی تری دارند احساس بهبودی می کنند.
این بیماری غالب اوقات در فصل پاییز آغاز وتا اواخر زمستان ادامه می یابد.
البته موارد کمتری ممکن است که این بیماری در بهار و یا اوایل تابستان شروع گردد. در هردو حالت علایم بیماری در ابتدا خفیف بوده و به مرور شدت می یابد.
SAD وقتی در پاییز و زمستان رخ می دهد، علایم آن بیشتر شامل افزایش تمایل به خواب ، ولع به مصرف
کربوهیدرات ها، افزایش وزن وکاهش انرژی است.
اما اگر در بهار وتابستان آغاز گردد علایم بیشتر شامل بی خوابی، کاهش اشتها و وزن و اضطراب و تحریک پذیری است.
این تغییرات فصلی گاهی در بیماران دو قطبی هم دیده می شود که این بیماران در فصول بهار وتابستان سرخوش می شوند اما در پاییز و زمستان به سمت افسردگی می روند.
آنچه مسلم است عوامل مختلفی در بروز این بیماری موثرند؛ اما وجود برخی عوامل اثبات شده اند:
در افراد سالم میزان ترشح ملا تونین در فصول مختلف سال یکسان است، ولی در افراد دچار SAD تغییرات فصلی باعث اختلال و عدم تعادل در سطوح ملاتونین بدن می شود و
در الگوی خواب وخلق وخوی فرد موثر است. درواقع هرچه طلوع آفتاب زودتر باشد ترشح ملاتونین هم زودتر است.
نور درزمستان ها کمتر است، احتمال بروز بیماری را بیشتر می کند.
اینکه هرکدام از ما گاهی احساس افسردگی و بی حوصلگی داشته باشیم امری طبیعی است؛ اما هرگاه این زمان طولانی شد و بر روی عملکرد و زندگی طبیعی فرد تاثیر گذاشت باید به پزشک مراجعه کند.
درمان این بیماری مانند سایر انواع افسردگی ها استفاده هم زمان از روانکاوی و دارو درمانی است.
البته در این مورد از فتوتراپی یا نور درمانی هم استفاده می شود.
دیدگاهتان را بنویسید