سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) مرگ ناگهانی نوزاد و کودک زیر یک سال است که اغلب بدون دلیل یا توضیح خاصی اتفاق می افتد.
سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) مرگ ناگهانی نوزاد و کودک زیر یک سال است که اغلب بدون دلیل یا توضیح خاصی اتفاق می افتد.
از آن جا که نوزادان و کودکان اغلب در گهواره خوابیده اند که دچار مرگ می شوند؛ به آن مرگ گهواره هم گفته می شود.
نوع اول، سندرم مرگ ناگهانی کودک زیر یک سال نامیده می شود و حالتی است که نوزاد در خواب و بدون دلیل مشخصی فوت می کند. احتمال بروز این سندرم در کودکان 2 تا 4 ماه بیشتر است.
نوع دوم، مربوط به مرگ کودک زیر یک سال در خواب به صورت اتفاقی است. این حادثه زمانی رخ می دهد که نوزاد در اثر عامل دیگری مانند اسباب بازی، بالش، رو انداز سنگین، یا حتی غلتیدن والدین، خواهر و برادر در حین خواب به سمتشان، خفه می شود.
اگرچه علت دقیق سندرم مرگ ناگهانی کودک زیر یک سال ناشناخته است، اما به نظر می رسد مربوط به نقص در بخشی از مغز است که تنفس و هم چنین بیدار شدن از خواب را کنترل می کند.
با وجود عدم شناسایی دقیق علل بروز این حادثه، برخی عوامل به عنوان عامل خطر شناسایی شده است که لازم است همه ی والدین از آن ها آگاه باشند و در مواقع لزوم پیشگیری های لازم را جهت حفاظت از نوزادان انجام دهند.
یکی از مهمترین این اقدامات که در ادامه به آن بیشتر می پردازیم، خواباندن نوزادان به پشت (روی کمر) است.
مجموعه ای از عوامل فیزیکی و فاکتورهای محیطی هنگام خواب می تواند کودک را نسبت به این سندرم آسیب پذیرتر کند. این عوامل ممکن است از کودکی به کودک دیگر متفاوت باشد.
عوامل فیزیکی مرتبط با سندرم مرگ ناگهانی کودک زیر یک سال عبارت است از:
گهواره کودک، نحوه خوابیدن یا وسایلی که در گهواره وجود دارد به علاوه علل فیزیکی، می تواند احتمال بروز سندرم مرگ ناگهانی کودک را افزایش دهد. برای مثال:
از دیگر عواملی که خطر ابتلا به این سندرم را افزایش می دهد، عبارتند از:
• جنسیت: احتمال مرگ پسران در اثر SIDS کمی بیشتر است.
• سن: کودکانی بین ماه های دوم و چهارم زندگی بیشترین آسیب پذیری را دارند.
• نژاد: به دلایلی که هنوز به طور کامل مشخص نیست، نوزادان غیرسفید پوست بیشتر در معرض ابتلا به SIDS هستند.
• سابقه خانوادگی: نوزادانی که خواهر یا برادرشان بر اثر SIDS فوت کرده اند در معرض خطر بیشتری هستند.
• دود دست دوم سیگار: کودکانی که با افراد سیگاری زندگی می کنند، بیشتر در معرض خطر SIDS هستند.
• نارس بودن: هم تولد زود هنگام و هم داشتن وزن کم در هنگام تولد، احتمال وقوع SIDS را در کودک افزایش می دهد.
هیچ راه قطعی برای پیشگیری از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد وجود ندارد؛ اما میتوان با رعایت نکات زیر شرایط خواب ایمن تری را برای کودک فراهم کرد:
دمای اتاق باید برای بزرگسالان مطلوب باشد. برای گرم نگه داشتن نوزاد در خانه کافی است از یک پتوی نازک استفاده کنید و نیازی به استفاده از کلاه و لباس بیشتر نیست.
در حالت ایدهآل کودک باید حداقل به مدت شش ماه و در صورت امکان تا یک سال در اتاق شما، اما به تنهایی در گهواره یا تخت خودش بخوابد.
تخت بزرگسالان برای نوزادان ایمن نیست. کودک ممکن است بین فضای بین تشک و دیوار یا قسمت های مختلف گیر کند و خفه شود. هم چنین ممکن است والدین هنگام خواب به طور تصادفی غلت بزنند و بینی و دهان کودک را بپوشانند که می تواند خود منجر به خفگی شود.
مکیدن پستانک بدون بند در زمان خواب ممکن است خطر SIDS را کاهش دهد.
یک نکته: اگر به نوزاد خود شیر میدهید، منتظر بمانید تا به 3 تا 4 هفتگی برسد و بعد به او پستانک بدهید تا به روال شیردهی عادت کند.
اگر کودک شما به پستانک علاقه ای ندارد، او را مجبور نکنید. توجه داشته باشید اگر در هنگام خواب پستانک از دهان نوزاد افتاد نباید آن را مجدد داخل دهانش بگذارید.
هیچ مدرکی مبنی بر این که واکسیناسیون خطر SIDS را افزایش می دهد وجود ندارد و برخی شواهد نشان می دهد که ایمن سازی می تواند حتی به پیشگیری از SIDS کمک کند.
این اطلاعات را با هر کسی که ممکن است از کودک شما مراقبت کند به اشتراک بگذارید. برای همه والدین، پرستاران کودک و مراقبین ضروری است که در مورد چگونگی کاهش خطر مرگ ناگهانی نوزاد هنگام خواب مطلع باشند.
دیدگاهتان را بنویسید