بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) یک اختلال در غذا خوردن است و مشخصه آن، وزن کم غیر طبیعی، ترس شدید از اضافه وزن و درک نادرست از وزن است.
بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) یک اختلال در غذا خوردن است و مشخصه آن، وزن کم غیر طبیعی، ترس شدید از اضافه وزن و درک نادرست از وزن است.
افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ارزش زیادی برای کنترل وزن و اندام خود قائل هستند و برای آن تلاش زیادی می کنند که همین موضوع موجب ایجاد اختلال در زندگیشان می شود.
افراد مبتلا به آنورکسیا، برای جلوگیری از اضافه وزن و یا تلاش برای کاهش وزن، میزان غذای مصرفی خود را به شدت کاهش می دهند.
آن ها ممکن است بعد از صرف غذا، از طریق استفراغ یا مصرف نادرست ملین ها، قرص های لاغری، داروهای ادرارآور و تنقیه کالری مصرفی خود را کنترل کنند.
هم چنین ممکن است با ورزش شدید به دنبال کاهش وزن باشند.
برای این افراد فرقی نمی کند چقدر وزن کم کنند زیرا که همیشه از اضافه وزن می ترسند.
در واقع دو نوع آنورکسیا وجود دارد.
یکی از آنها با پرخوری و سپس پس دادن کالری ها همراه است. نوع دیگر آن شامل محدود کردن مقدار غذای روزانه فرد است.
بی اشتهایی عصبی مانند سایر اختلالات در غذا خوردن، می تواند تمام زندگی فرد را تحت تاثیر قرار بدهد و غلبه بر آن بسیار دشوار خواهد بود.
اما به کمک روش های درمانی می توان به درک بهتری از خود رسید و به عادات غذایی سالم تر برگشت و برخی از عوارض جدی این اختلال را به حالت طبیعی برگرداند.
نشانه ها و علایم فیزیکی این بیماری مربوط به گرسنگی است.
از دیگر علایم بی اشتهایی عصبی، مسائل احساسی و رفتاری از جمله درک غیر واقعی از وزن بدن، ترس بسیار شدید از افزایش وزن و چاقی است.
ممکن است در برخی از افراد، تغییرات ژنتیکی، خطر ابتلا به بی اشتهایی را افزایش دهد.
برخی از افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است اختلال وسواس اجباری داشته باشند و همین امر موجب می شود تا فرد رژیم های سنگین بگیرد و با وجود گرسنگی از خوردن غذا خودداری کند.
ممکن است این افراد میل شدیدی به کمال گرایی داشته باشند و به همین خاطر همیشه فکر می کنند به اندازه کافی لاغر نیستند.
تاکید فرهنگ مدرن غربی بر لاغری است.
در این معاینه، وزن و قد فرد اندازه گیری می شود. علایم حیاتی، مشکلات پوست و ناخن و صدای قلب و ریه و وضعیت شکم را نیز بررسی می کنند.
این تست ها شامل شمارش کامل سلول های خون (CBC)، آزمایش خون تخصصی تر برای بررسی الکترولیت ها و پروتئین و همچنین بررسی عملکرد کبد، کلیه و تیروئید است.
پزشک یا روان شناس، در مورد افکار، احساسات و عادت های غذایی فرد سوالاتی از او می پرسد.
ممکن است به کمک اشعه ایکس تراکم استخوان ها و شکستگی یا ترک آن ها بررسی شود. هم چنین می توان ذات الریه یا مشکلات قلبی را نیز از همین طریق تشخیص داد.
اگر زندگی فرد در خطر باشد، برای مثال دچار اختلال در ریتم قلبی شده باشد، بدنش دچار کم آبی شده باشد و یا سطح الکترولیت های خون نامتعادل شده باشد، به درمان در بخش اورژانس نیاز است. ممکن است مساوره با روان پزشک نیز نیاز باشد.
اولین هدف از درمان، بازگشت به وزن سالم به کمک پزشک، روانشناس یا سایر متخصصان سلامت روان، متخصص تغذیه و همچنین حمایت خانواده است.
هیچ داروی تایید شده ای برای درمان بی اشتهایی وجود ندارد. با این حال، داروهای ضد افسردگی یا سایر داروهای روانپزشکی می توانند به درمان سایر اختلالات سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب کمک کنند.
هنگامی که فرد دچار بی اشتهایی است، علاوه بر درمان حرفه ای، این مراحل را نیز باید دنبال کند:
به خاطر داشته باشید که:
ممکن است افراد مبتلا به بی اشتهایی از مکمل های غذایی و یا محصولات گیاهی که برای کاهش وزن یا از بین بردن اشتها تولید شده اند، سوء استفاده کنند.
مصرف مکمل های غذایی و محصولات گیاهی می تواند عوارض جانبی جدی به دنبال داشته باشد و به طورخطرناکی با سایر داروهایی که مصرف می کنند تداخل ایجاد کند.
این محصولات خیلی دقیق ارزیابی و بررسی نمی شوند و ممکن است تمام مواد اولیه آن ها ذکر نشده باشد.
به یاد داشته باشید که هر ماده طبیعی لزوما سالم و ایمن نیست.
در مورد مصرف مکمل های غذایی و محصولات گیاهی و خطرات مصرف آن ها، باید با پزشک معالج مشورت شود.
دیدگاهتان را بنویسید