متابولیسم پایه یا BMR مقدارانرژی می باشد که بدن شما برای نگهداری عملکرد پایه خود در زمان استراحت نیاز دارد.
به طورساده متابولیسم یک روند شیمیایی می باشد که کربوهیدرات، پروتیین و چربی های موجود در غذای شما را به انرژی تبدیل می کند.
متابولیسم پایین باعث باعث خستگی اختلال خلق میل شدید به غذا و سختی در کاهش وزن می شود.
خوشبختانه متابولیسم پایین دایمی نیست و با تغییرات درست در رژیم و روش زندگی می توان آن را تغییر داد.
زمانی که بدن شما صرف می کند تا این روند را انجام دهد و انرژی و کالری که شما از خوردن غذا دریافت کرده اید را سرعت سوخت و ساز می گویند.
میزان متابولیسم پایه یا BMR مقدار انرژی می باشد که بدن شما برای نگهداری عملکرد پایه خود در زمان استراحت نیاز دارد.
در واقع میزان کالری می باشد که بدن در زمان بی حرکتی به آن نیاز دارد.
ژنتیک: میزان کالری که در روز مصرف می شود به ژنتیک افراد مرتبط می باشد.
سن: به طورمتوسط BMR بعد از 20 سالگی به ازای هر ده سال 2% کاهش پیدا می کند.
جنسیت: مردها BMR بالاتری نسبت به خانم ها دارند.
وزن: هر چقدر وزن بیشتر باشد BMR افزایش می یابد.
قد: افراد قدبلند BMR بالاتری نسبت به کوتاه قدها دارند.
آرایش بدن: اگرعضله بیشتر و چربی کمتری داشته باشید BMR شما بالاتر است.
رژیم: رژیم های کم کالری طولانی مدت به طور قابل ملاحظه ای BMR را کاهش می دهد.
هم چنین برخی بیماری ها، داروها و آب و هوا نیز روی BMR تاثیر دارند.
برخی کمپانی ها محصولاتی تولید می کنند که به نظر می رسد متابولیسم را افزایش می دهند که در واقع این کار را طی پروسه ای به نام ترموژنسیس یا افزایش و تولید گرما در بدن انجام می دهند.
بیشتر این مکمل ها شامل مجموعه ای از موادی هستند که باعث افزایش متابولیسم می شود:
به طور طبیعی این ماده در کبد و کلیه تولید می شود و در گوشت حبوبات و آجیل هم یافت می شود.
* دانه کتان: دانه هایی هستند که سرشار از پروتیین ویتامین و مواد مغذی دیگر می باشد که باعث افزایش متابولیسم و بهبود سندروم متابولیک می شود.
* عدس: چون سرشار از پروتیین می باشد.
زمانی اتفاق می افتد که که علی رغم پیروی از عادات غذایی و ورزشی سالم دیگر کاهش وزن ندارید.
یادتان باشد هرکسی که برنامه کاهش وزن دارد ممکن است گرفتار استپ وزنی شود؛اما با اینکه استپ وزنی امری طبیعی در کاهش وزن است بیشتر افراد مبتلا به آن شده و از ادامه مسیرخود باز می مانند.
تبدیل پروسه کاهش وزن به استپ وزنی از الگوی خاصی پیروی می کند.
در طی هفته های اول کاهش وزن، سرعت کم شدن وزن به طورمعمول بالا است. چون زمانی که کالری دریافتی از غذاها محدود می شود بدن انرژی مورد نیاز خود را از منابع ذخیره ای گلیکوژن برداشت می کند.
گلیکوژن نوعی کربوهیدرات است که در کبد و ماهیچه ها در ترکیب با آب ذخیره می شود.
بنابراین زمانی که گلیکوژن برای تامین انرژی موردنیاز بدن سوزانده می شود به ازای هر گرم گلیکوژن سوزانده شده 4 گرم آب همراه آن آزاد می شود.
پس بیشتر وزنی که در هفته های اول کم می شود، از آب ذخیره شده در بدن است.
زمانی که وزن کم می کنید هم از بافت چربی و هم از بافت پروتئینی می سوزانید.
ایست وزنی هم زمانی اتفاق می افتد که بافت پروتئینی بدن کاهش می یابد که خود منجر به کاهش سطح متابولیسم می شود.
بنابراین با کاهش سطح متابولیسم تلاش هایتان برای سوزاندن کالری از منابع ذخیره بدن بی ثمر می ماند چون دیگر میزان خوردن و فعالیت بدنی تان با سطح متابولیسم کند شده تان به تعادل رسیده است.
پس اگر رویه قبلی تان را در کاهش وزن ادامه دهید وزنتان ثابت می ماند و کمتر نمی شود، یعنی حالا اگر می خواهید دوباره در مسیر کم کردن وزن بیافتید باید کالری دریافتی خود را کمتر کنید و یا سطح فعالیت بدنی تان را افزایش دهید.
همان طور که گفته شد متابولیسم پایه مقدار انرژی است که بدن شما برای انجام اعمال حیاتی خود به آن نیاز دارد و برای هر 450 گرم وزن چیزی حدود 10 کیلو کالری است.
به طور مثال وقتی شما 76 کیلو وزن دارید، تقریبا باید 1700 کالری در روز دریافت کنید تا وزنتان ثابت بماند.
پس 200 کالری کمتر می خورید یا با ورزش کردن 200 کالری می سوزانید و انرژی مصرفیتان را تا 1500 کالری در روز می رسانید.
طبیعی است که در این مرحله وزن کم کرده و 67 کیلو می شوید.
در این مرحله اگر همچنان به مصرف 1500 کالری در روز ادامه دهید وزنتان ثابت می شود. چون بدن شما با وزن جدید، درست به همین میزان کالری نیاز دارد.
دیدگاهتان را بنویسید